Dünyanın İlk Yemek Tarifleri

Dünyanın ilk yemek tarifleri güney Mezopotamya’da Babilliler tarafından yazılmıştır. MÖ 1700 -1750 tarihine ait çiviyazılı tabletlerde bulunan bu tarifler saray veya tapınak için hazırlanan, birçok lüks malzeme içeren etli ve sebzeli tencere yemekleri olup halkın yediklerini yansıtmaz.

Aşağıda bunlardan iki örnek verilmiştir:

Babil dönemine ait yemek tariflerinin olduğu MÖ 1700 tarihli kil tablet.

*Miktarlar ve pişirme süresi belirtilmemiştir.

Kuşların Pişirilmesi

Baş ve ayaklarını kes. İçini temizle. Kursak ve ciğerlerini sakla. Kursaklarını ikiye böl ve temizle. Sonra kuşları yıka ve yassılaştır. Hepsini bir tencereye koy ve tencereyi ateşe koy. Temiz bir tencereye çırpılmış süt koy ve ateşe koy. Kuşların piştiği suyu süz. Yenmeyen yerlerini kes, kalanları tuzla ve süte koy. Biraz yağ ve temizlenmiş sedefotu (1) ekle. Kaynayınca kıyılmış pırasa, sarımsak, samidu (2) ve biraz soğan koy. Ezilmiş buğdayı (3) yıka, süt içinde yumuşat ve yoğur; yoğurdukça tuz, samidu, pırasa, sarımsak, yumuşatacak kadar süt ve sıvı yağ (4) da ekle. Bu yumuşak hamuru kısa süre için ateşe tut, sonra ikiye böl. Kuşları alacak kadar büyük bir tabak al ve hamuru üzerine yay. Kenarlardan azıcık sarkabilir. Fırının tepesine koyarak pişir (5). Sonra kuşları, kursaklar ve ciğerlerini daha önce baharatla tatlandırılmış hamura yay, üzerine pişirilmiş hamuru kapak gibi ört ve sofraya yolla.

Keçi Yavrusu

Kalan tüylerini ateşte yak ve tencereye koy. Su kaynadıktan sonra yağ, soğan, samidu, pırasa, sarımsak, kan ve taze peynir koy. Hepsini iyice karıştır.

(1) Bilimsel adı Ruta olan ve kuvvetli kokusu olan bir ot.
(2) Beyaz un. Akadca samidu, Sanskrit samita, Yunanca semidalis, Latince simila, Arapça samid ve Türkçe simit hep bu kökenden gelir. Osmanlı döneminde simit kelimesi hem kepeksiz un, hem irmik veya ince bulgur, hem de beyaz undan yapılan halka şeklinde ekmek için kullanılmıştır. Aynı kökenden gelen semolina, irmik anlamındadır.
(3) Yani dövme (aşurelik buğday da denen, kabukları çıkıncaya kadar dibekte dövülmüş buğday taneleri).
(4) Muhtemelen susam yağı.
(5) Sıcak fırının tepesinde pişirilen ekmek, muhtemelen sac veya toprak tepside (bileki) pişirilen gözleme veya bazlamaya benziyordu.

Kaynak: Avcılıktan Gurmeliğe Yemeğin Kültürel Tarihi – Priscilla Mary Işın

İlginizi çekebilecek diğer yazılarımız:
Yoğurt Nedir? – Yoğurdun Hikayesi
Osmanlı Mutfağında Çorba Geleneği ve Önemi
Linie Aquavit ve İlginç Üretim Yolculuğu Hikayesi

*Yayına giren videolarımızdan haberdar olmak için Harbi Yiyorum Youtube kanalımıza abone olmayı unutmayın!